Jim Moriarty is terug!

Ja, eindelijk is hij er dan weer, Jim Moriarty.. De kwaadaardige genie uit de brilljante serie Sherlock, helaas overleden (in de serie) maar nu weer terug op het witte doek! Nou ja, dat doek was ooit wit, maar na wat uurtjes ploeteren is er van de laag gesso niets meer te zien.

Een van de drie

Zoals voorspeld, helaas, is het niet gelukt om ook de andere twee knappe koppen uit de serie voorbij hun opzetje te helpen. Sherlock en John H. moeten nog even wachten totdat ze hun juiste kleur hebben bekend. Waarschijnlijk heb ik pas dinsdag of woensdag tijd om hiermee aan de slag te gaan, want een drukke week staat me te wachten. Enerzijds staan wat grafische opdrachten te popelen om uit mijn trouwe computer te rollen, anderszijds moeten er ook doeken in opdracht geproduceerd worden en moet ik zowel bij Brugman als bij Art and the City wat uurtjes maken zolang ik niet al mijn vaste en variabele lasten van mijn kunstenaarssalaris kan betalen. Ach, er zijn ergere dingen..

Vader en zoon

Vandaag heb ik me ook gelukkig mogen prijzen door een plotselinge artistieke drive van mijn zoon Iskander (12 jaar al!) die graag samen met mij een portret wilde gaan schilderen. Zijn keuze viel op een karakter uit Star Wars.. gelukkig is die voorliefde hiervoor genetisch bepaald. Wel jammer dat het geen karakter uit de originele triologie was, maar het is nog steeds Star Wars en gelukkig geen Jar Jar Binks! De keuze is gevallen op Finn, voormalige stormtrooper die zich gelukkig snel ontwikkelde tot ware held. Verder dan de opzet zijn we niet gekomen, maar als alles meezit gaan we volgend weekend verder om hem samen tot voltooiing te brengen.

En.. actie!

Tegenwoordig ligt mijn camera altijd klaar, staat het statief gereed en zie ik alles door een dubbele bril, dus ook nu heb ik weer veel videomateriaal geschoten van o.a. bovenstaande activiteiten. Ik heb echter besloten niet teveel te spammen op social media, dus ik bewaar mijn materiaal voor een vlog die volgende week maandag online komt. Daarin komt dan zowel beeldend werk als ander leuk materiaal van de wereld om mij heen. Hoop dat je kan wachten! Tot die tijd zal ik wel bloggen op mijn website en de volgende momenten pakken om ook nog even wat te laten horen:

• dinsdag op LinkedInsdag zet ik een wat zakelijkere update op LinkedIn
• donderdag presenteer ik een nieuwe actie op Facebook
• vrijdag deel ik mijn weekoverzicht in blogvorm op Facebook

Zin om me te volgen? Stuur me dan even een verzoek, lijkt me leuk!

Doek 15 t/m 17 opgezet

Op de valreep van de zaterdag naar de zondag nog even een post met mijn laatste drie opzetjes. Heb gekozen om wat herkenbare mannen uit te kiezen voor een serie van drie doeken in mijn signature size 50×50 cm. Net in twee uurtjes de opzetjes weten af te ronden, hieronder het resultaat.

Ik ben fan!

Natuurlijk ben ik fan van bovenstaande drie geweldige acteurs uit de BBC-superserie Sherlock! Ik weet niet of je daaraan kunt ontkomen als je de serie eenmaal hebt aangezet. De epische karakters – neergezet door Benedict Cumberbatch, Martin Freeman en Andrew Scott – laten je niet los, en ook al legt Moriarty het loodje, hij blijft terugkomen. Nu hopen dat de heren hun agenda’s kunnen afstemmen en er ook een seizoen 5 komt..

Did you miss me?

Geen zorgen! Morgen ga ik verder aan de doeken en hopelijk heb ik er einde van de dag al een of twee af. Wellicht dat ik deze serie nog niet kan afronden maandag, want dan ga ik aan een andere opdracht werken. Dinsdag ook goed? The game is on!

Organiseren & uitbreiden

Vandaag heb ik lekker een balans-dagje! Er is afgelopen week zoveel gebeurd, dat het goed is om even pas op de plaats te maken, afstand te nemen en de boel te overzien. En om natuurlijk de juiste stappen te gaan zetten naar een professionalisering van mijn werk. Maar dat lukt niet als je als een bezetene werkt.. althans, mij niet.

Organisatie

Natuurlijk is het leuk om lukraak maar wat te goed. Go with the flow enzo. Maar op de lange termijn levert dat niet op wat het zou moeten. Daarom nu even een stap terug om alles te organiseren. Dagelijks de social media spammen met alles dat in je hoofd komt werkt niet, dan hebben mensen niet eens meer zin om je te liken. Dus heb ik nu wat plannen gemaakt voor spreiding van de info. Bloggen op mijn eigen website blijf ik wel doen, dus iedereen die dat wil lezen is welkom om op bezoek te komen, maar het hoeft niet!

MaOchVlog, LinkedInsdag, Woe-Doe, DoDOV & Facebook-Friday

Vanaf volgende week ga ik proberen de maandagochtendvloggend te beginnen. Daarop volgt de LinkedInsdag, waarbij ik in het zakelijke gebied ga posten. Woensdag wil ik de Woe-Doe-specials uitbrengen: korte video’s in diverse thema’s: op bezoek bij een kunstenaar, museum, galerie of bedrijf in de kunstsector, instructievideo’s over technieken, informatieve video’s over diverse producten en/of uitstapjes naar andere creatieve hoeken. Hoe dit vorm gaat krijgen weet ik nog niet, maar heb wel al twee kunstenaars bereid gevonden om een dag mee op pad te gaan! Heb ik nu al zin in! Donderdag wordt denk ik een interactieve DoekOpVerzoek-dag, waarbij jullie bepalen van welke celeb ik een doek maak (en waarschijnlijk veil ik dit doek per opbod in de daaropvolgende week), en ik sluit de week af met een verzamelblog op Facebook-Friday. In het weekend heb ik dan tijd om de montage te doen voor de vlog van de maandag erop en die van de Woe-Doe-specials.

Uitbreiden

Aangezien ik afgelopen week gelijk werd benaderd uit allerlei hoeken voor het schilderen van portretten, vond ik ook dat het tijd was om mijn palet uit te breiden. Ik heb diep in de buidel getast en mijn arsenaal aan kleuren verdubbeld tot 30 kleuren, wat een nog dynamischer palet oplevert. Hopelijk werpt dit zijn vruchten af! Ook heb ik mijn verfbak verruild voor een mooie wand waar nu al mijn tubes ongeduldig bungelen. Ook heb ik voor alle nieuwe plannen een creatief planbord opgehangen. Laatste stap nog is natuurlijk de administratie voor de belastingdienst op orde maken.. maar dat is te saai om iets van te laten zien denk ik.

Komende week

Hopelijk blijft er dit weekend nog wat tijd over voor autonoom werk. Ik heb nog diverse portretten in mijn hoofd waar ik iets mee wil, maar het is soms lastig kiezen wat te doen. Maandag start ik met de eerste betaalde opdracht die ik binnen heb: een familieportret op 50x70cm. En nu: nog even chillen en genieten van het verzette werk, ook al lig ik een doek achter op schema.. Gelukkig zei ik “gemiddeld 1 doek per dag” 😉

Valentijnsdoek 2: Jan

Het tweede doek dat ik vandaag mocht schilderen en afgeven was er eentje met een bijzonder verhaal en met toestemming van Evelien mag ik het kort delen. Evelien Danckaarts is ook een oud-leerling van me en ze stuurde me gisteren dit berichtje naar aanleiding van mijn Valentijnsoproep op facebook:

Afgelopen 30 september zijn Pieter en ik getrouwd. Dit was de mooiste dag van ons leven, maar niet zonder enige traan. Pieter zijn vader is 10 dagen voor onze bruiloft overleden op 66-jarige leeftijd. Na 10 jaar te hebben geleden aan alzheimer, was dit beter voor hem. Hij was niet meer de persoon die hij was. Een portret die de persoon weergeeft die hij wel was, zal niet alleen Pieter maar ook zijn familie erg steunen in deze nog steeds verdrietige tijd. Morgen is het niet alleen Valentijn, maar ook Pieter zijn verjaardag. Ik zou geen beter of mooier cadeau voor hem kunnen wensen dan een portret gemaakt door een fantastisch kunstenaar. Jan (Pieter zijn vader) zal voortleven in onze herinneringen, zoals de persoon die hij was voor hij ziek werd.

Ondanks de zwaarte die in het verzoek lag kon ik natuurlijk niet weigeren mijn best te toen om een memento aan Jan te schilderen. Ik heb ook juist geprobeerd om hem niet fotorealistisch te schilderen, maar echt als een herinnering.

Een wederzien

Net als Rémon kwam ook Evelien het doek, einde van de middag, bij mij thuis ophalen. Ik had bijna de pannen op tafel -mijn moeder en een vriendje van Iskander waren ook aangeschoven- toen de bel ging. Evelien kwam binnen, zag het doek en ik merkte dat zij (en daarna ik ook!) het even moeilijk had. Na van de schrik bekomen te zijn ook nog even luchtig gekletst over het leven, keuzes en gezamenlijke herinneringen.

Dankbaarheid

Dat is toch mooi! Ik doe wat ik leuk vind en maak anderen er gelukkig mee, hoe waardevol is dat? Ik ben dankbaar voor het vertrouwen dat je in mijn handen hebt gelegd, Eef, en dankbaar voor wat ik terug krijg van je! Later, begin van de avond, kreeg ik nog bericht dat Pieter ook blij was met het portret van zijn vader. Dank jullie!

Valentijnsdoek 1: Nidia

De eerste facebooker die ik blij mocht maken met een Valentijnsdoek was Rémon de Jong, een oud-leerling van me. Zijn verzoek was om een portret te schilderen van zijn lieve en onwijs-op-Valentijnsdag-jarige vriendin Nidia. Ja, liefde en ook nog jarig, dan verdien je wel iets speciaals natuurlijk. De zeer geschikte jongeman diende een zeer geschikte foto in en de rest is geschiedenis. Een zonnige dag in de tuin (of park?) resulteerde in een goed belichte prent met stralende lach. Het doek kon ook met een lach op mijn gezicht afgerond worden binnen de tweeeneenhalf uur.

Snel opgehaald

Vandaag om 13.00u kon ik Rémon vertellen dat er een doek klaarstond en een klein uurtje later stond hij al voor de deur. Na even gezellig wat herinneringen opgehaald te hebben en in sneltreinvaart de tussenliggende periode uit de doeken gedaan te hebben ging ook het net-droge doek van de hand. Ré de J was tevree en verwachtte ook dat Nidia blij verrast zou zijn. Ik heb in ieder geval drievoudig genoten: eerst van de positieve respons op de actie, toen van maken van het leuke portret en tenslotte van het wederzien! Hopelijk zie ik jullie binnenkort, als er een expositie van de grond is gekomen, want daar mag dit doek zeker ook tijdelijk aan de wand.

Valentijnsactie

Vandaag sprong er op de valreep nog iets leuks in mijn hoofd, vlak voordat ik naar Brugman racete.. morgen is het Valentijnsdag! Niet interessant op liefdesgebied op dit moment, maar wel leuk om iets mee te doen. Nog snel een post op facebook gezet, met daarin een oproep:

Terwijl de doeken me om de oren vliegen (gisteren en vandaag weer drie (bijna) afgerond, is het tijd voor een leuke actie!

 

Aangezien het morgen Valentijnsdag is.. ECHT? NOG NIETS GEKOCHT? MOOI!.. krijgt de leukste reactie van mij een portret voor zijn (geheime?) liefde! Dus: laat hieronder een leuke reactie achter met de naam en foto van degene van wie jij morgen een portret wilt ontvangen. Morgen ja. Is het een geheim? Stuur dan een PB’tje. Dan ga ik vanavond en morgenochtend voor jou aan de slag!

 

Morgen, eind van de ochtend, maak ik bekend voor wie het portret is.

Kan ik dit wel!?

Maar eenmaal weer thuis bleek dat er meerdere gegadigden zich al hadden aangediend, elk met zijn of haar verhaal.

Wat een moeilijke keus! Zoveel leuke PB’tjes, met lieve en grappige maar ook ontroerende verhalen, uit onverwachte hoeken. Dit had ik niet verwacht lieve mensen! En hoe kan ik iemand nou iets weigeren? *zucht*

 

Dus: vanavond ga ik aan DRIE doeken beginnen (wat doe ik mezelf aan??) en hopelijk krijg ik ze morgenochtend ook allemaal af. Weet nog niet hoe ik het met bezorgen danwel ophalen ga regelen, maar dat komt goed. De ‘winnaars’ krijgen morgen sowieso de foto’s via facebook opgestuurd van het werk. Voor de overige enthousiastelingen: ik wil al die doeken schilderen, maar weet niet wanneer.. Heb hoop, heb geduld!

Mag het ook een onsje meer zijn?

Dus: drie doeken. Gelijk aan de slag dus! En ik zou ik niet zijn om me niet aan mijn eigen regels te houden. Of toch? Snap die zin niet eens 😉 Drie doeken! Precies genoeg in huis gelukkig, maar wel 3×3 uur werk. Nu dus als een gek aan het opzetten, opzetten, opzetten. Schilderen, wisselen, schilderen, wisselen. Het lijkt wel een stoelendans op mijn ezel! Maar het gaat gestaag.

Spoiler-alert!

Ja, en dan kan ik het niet laten om toch al weg te geven wie er een doek gaan ontvangen. Hieronder de drie opzetjes zoals ze er nu bij staan. Schrik niet, dit is maar de ondertekening! Ik ga nog een uurtje door vanavond en dan morgen om 8 uur als een malle verder. Een race tegen de klok. Daar houd ik altijd wel van!

Doek 10

Vanmorgen, na rustig te hebben ontbeten en mijn zoon naar school geholpen te hebben, rond tien uur weer de penselen opgepakt. Van de twee geprepareerde doeken die ik nog had staan heb ik gekozen voor het meisje met de pony. Haar haast verschrikte, gedraaide gezicht staat in schril contrast met het haast arrogant ogende ‘meisje met het onstuimige haar‘ van gisteren.

Zoveel haar!

Na een uur besteed te hebben aan haar huid, ogen en kleding was het tijd om het haar aan te pakken. En zoals je kunt zien.. het was weer veel haar! Ik kies er vaak voor om de huid en kleding met weinig detail te schilderen, maar de ogen, lippen en het haar vragen tijd om het levendig te krijgen. Dat laatste ben ik ruim 45 minuten mee bezig geweest om het, laag over laag, droog en nat, tot een fatsoenlijke coupe te krijgen. Maar toen er in totaal drie uur op de teller stond was ik tevreden en kreeg ze de rust die ze verdiende. Dat mag ook onderhand wel, want ik moet zo de deur uit! Een paar uurtjes heerlijk vertoeven bij Brugman Voorburg, dat is geen straf. Alleen maar hopen dat mijn ogen niet groter zijn dan mijn portemonnee.

Niet scherp

Tot mijn schrik zie ik net dat ik wat onderdelen vergeten ben.. Vanavond klimt ze weer de ezel op ben ik bang, voor de laatste streken. Zie jij ook wat ik vergeten ben? (Leuk he, zo’n interactieve blog? *wink wink*)

Doek 9

Doek 9, ook wel ‘Het meisje met het onstuimige haar’ genoemd. Alleen door mij dan natuurlijk, want ze staat nog te drogen in een hoekje van de kamer. Mijn penselen zijn nog nat en besmeurd, mijn paletjes liggen afgedankt op een stapeltje. En dit is dan toch de eerste waar ik weer net wat meer trots voor voel. Het gaat dus de goede kant op. Hoop ik.

Pretentieuze plannen

Dat kan je wel zeggen. Ken ik mezelf goed genoeg om een maand lang elke dag (gemiddeld) 1 doek te produceren? Het moet kunnen, maar vandaag was een vrije dag en lukte het om er twee af te ronden die ik gisteren had opgezet. En er staan ook al twee doeken op me te wachten om af te ronden, plus een derde met alleen wat gele oker als ondergrond. Wanneer is het genoeg? In ieder geval goed om over na te gaan denken.. Maar belangrijk is om steeds weer te beseffen dat het niet het doel is om elke dag een perfect doek te schilderen. Verre van. Het doel is om mijn stijl te ontwikkelen en mijn techniek te verfijnen. Dus in dat opzicht gaat het heel goed!