
12, feb 2018
Zeven doeken per week
Na een paar maanden zoekende geweest te zijn naar een richting voor mijn creativiteit heb ik vorige week de knoop doorgehakt en besloten me te gaan richten op het kunstenaarschap. Geheel gevangen in de geest van deze beslissing ben ik nu dagelijks doeken aan het vullen met verf, in hoog tempo! Hierbij heb ik mijn doel voor komende maand gesteld op zeven doeken per week en tot nu toe lig ik goed op schema.
Portretten, portretten, portretten
Het onderwerp van mijn schilderijen diende zich als vanzelf aan. Geïnspireerd door de wereldbefaamde foto van het Afghaanse 13-jarige meisje Sharbat Gula, geschoten in 1984 door Steve McCurry, kwam mijn eerste doek tot stand. Het tweede volgde de dag erop, toen ik erachter kwam dat de fotograaf van deze foto in 2002 het meisje weer wist te vinden en nogmaals haar portret heeft vereeuwigd. Deze sprong in de tijd, met alle tekenen van diens tand, beïnvloedde ook mijn stijl, al is het in beperkte mate.


Een stroom van portretten en een zoektocht naar mijn eigen stijl begon. Om mezelf te beperken (elke keuze kost tijd en is dus kostbaar) schilder ik voorlopig op een vast formaat van 50x50cm en in acryl.
Bekend en onbekend
Een oude belofte aan mijn vader om opnieuw hem en zijn vrouw te portretteren werd vervuld toen ik op zoek was naar het onderwerp van doek 4 en 5. Sowieso vind ik het fijner om in series te werken en dit tweeluik was een echte uitdaging, vooral omdat ik de twee geportretteerden natuurlijk goed kende. Dit resulteerde in een gedetailleerder resultaat. Gelijk na deze twee doeken heb ik weer gekozen voor een aantal subjecten die ik zelf niet kende, om objectiever te kunnen werken en meer vrijheid te voelen in mijn schilderwijze, zoals ik dit in het experimentelere derde doek ervaren had.





Productielijn
Na een week schilderen ontstond er al een ontwikkeling in mijn aanpak en besloot ik wat effectiever te gaan bouwen aan series. Gisteren schilderde ik in 1 middagje vier opzetjes voor nieuwe doeken, allen portretten van vrouwen in verschillende leeftijden. Waar de krachtige en grafische ondertekening naar zal leiden weet ik nog niet..




Dankwoord
Ik ben al heel mijn leven ‘creatief losgeslagen’ geweest, stuurloos haast. Elke creatieve uitdaging nam me mee naar nieuwe plekken, maar een duidelijke richting heb ik nooit gevoeld. Nu lijkt mijn zoektocht meer gestructureerd te zijn, en heb ik een duidelijker doel voor ogen. Alhoewel het doel natuurlijk uit mijn eigen wens komt, heb ik heel wat duwtjes in de goede richting gekregen uit mijn omgeving. Dank daarvoor, in eerste plaats aan mijn mecenas en motivator Humphrey Brugman, die vanuit zijn prachtige winkel/galerie mij hielp stappen te zetten. Daarnaast ook dank aan Sander en Koos Modderman, voor het helpen bij de filosofische bewegwijzering binnen het artistieke en natuurlijk hebben ook de kunstenaars Michael Burgers (Bimu) en Corné Akkers, wellicht onbedoeld maar zeker niet ontkenbaar, bijgedragen aan mijn keuze.
Interesse?
Ondanks dat ik nog zoekende ben naar een eigen stijl en komende weken, maanden, jaren.. hiervoor wil gebruiken, ben ik beschikbaar voor werk in opdracht! Daarnaast is al mijn gemaakte werk te koop. Ben je geinteresseerd? Neem vooral even contact op me op, dan bekijken we de mogelijkheden. Meer werk van me is te vinden onder het kopje beeldend.
- 0
- By Ray



