Doek 9

Doek 9, ook wel ‘Het meisje met het onstuimige haar’ genoemd. Alleen door mij dan natuurlijk, want ze staat nog te drogen in een hoekje van de kamer. Mijn penselen zijn nog nat en besmeurd, mijn paletjes liggen afgedankt op een stapeltje. En dit is dan toch de eerste waar ik weer net wat meer trots voor voel. Het gaat dus de goede kant op. Hoop ik.

Pretentieuze plannen

Dat kan je wel zeggen. Ken ik mezelf goed genoeg om een maand lang elke dag (gemiddeld) 1 doek te produceren? Het moet kunnen, maar vandaag was een vrije dag en lukte het om er twee af te ronden die ik gisteren had opgezet. En er staan ook al twee doeken op me te wachten om af te ronden, plus een derde met alleen wat gele oker als ondergrond. Wanneer is het genoeg? In ieder geval goed om over na te gaan denken.. Maar belangrijk is om steeds weer te beseffen dat het niet het doel is om elke dag een perfect doek te schilderen. Verre van. Het doel is om mijn stijl te ontwikkelen en mijn techniek te verfijnen. Dus in dat opzicht gaat het heel goed!